ขยะสร้างสร้างสุข

ได้ไปไหว้ธาตุพนม ในวันเพ็ญเดือนสามปี ๒๕๕๕ มีผู้เดินทางไปมากมายเหลือเกิน รถติดตั้งแต่ออกจากสกลนครซึ่งมียะยะทางประมาณ ๗๔ กม.ใช้เวลามากด้วย และก็มีเหตุต้องเข้าปะยางรถยนต์ที่อู่เยื้องปั๊มบางจาก บ้านฝั่งแดง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม ระหว่างรอได้เดินเลาะ(ประสาคนมักเลาะ)ดูต้นไม้ที่เจ้าของร้านปลูกก็รู้สึกชอบ ได้พบการปลูกพืชสวนครัว เช่น แปลงถั่วฝักยาวแถวหนึ่ง ผักพื้นบ้านอีกหลายชนิดจัดเป็นชุมชนเล็กๆ ผักป่า เช่น ผักหวาน ติ้ว และอื่นๆ ก็จัดเข้ามาร่วมในชุมชนด้วย มีต้นรางจืดที่จัดให้เลื้อยขึ้นเป็นซุ้มคลุมพื้นที่เป็นร่มเงาที่พักสำหรับลูกค้า รู้สึกเห็นความพิเศษทางวิธีคิดของผู้คิดทำ รู้สึกว่าเป็นผู้มีศิลป์ในการใช้เวลาว่างให้เกิดคุณค่า เพราะพืชที่ปลูกจะเป็นทั้งที่เป็นอาหารและสมุนไพรให้เข้ามาใกล้ตัว แม้จะเป็นบริเวณไม่กว้างแต่ดูแล้วเพลิน(สำหรับคนที่ชอบ)

แต่ตรงที่พักผ่อนลูกค้าอีกมุมหนึ่ง ได้พบกับสิ่งประดิษฐ์ชุดหนึ่งที่แทบจะไม่เป็นที่สังเกต มองห่างออกไปมันเหมือนกองขยะมีชีวิต  มันใช้ได้จริง ใช้เล่นแทนกลองชุดได้ จากที่พบกะแป๋งน้ำมันที่ใช้แทนสแนร์ถูกตีจบบุบลงไป แกลลอนพลาสติกที่แทนกลองอัลโตถูกตีจนยุบลง ใช้ถังสีพลาสติกแทนกลองเบส ดูแล้วส่วนที่อาจไม่ใช่ขยะคือที่เหยียบ(pedal) ราคาเท่าใดกรุณาประเมินเอา ฝึกทักษะได้แบบเดียวกับชุดที่ซื้อมาราคาหลายหมื่น อยากดูตอนที่เขาเล่นคงสนุกพิลึก เสียงคงไม่ไปรบกวนใครนักอยู่กลางทุ่งนาห่างชุมชนหลายกิโลเมตร

ที่แท้คือ

-          มันมาจากขยะ – ที่คนมักทิ้ง มักถูกรังเกียจ มักถูกเผาไฟ หรือฝัง

-          ขยะเป็นศิลป์ – ศิลปะที่มีกับมนุษย์ จากวิธีคิดสร้างสรรค์ ดัดแปลง ตกแต่งในสิ่งปรารถนา

-          ศิลป์สร้างสุข – เกิดความพึงพอใจ สนุก อิ่ม พอ รู้สึกดี

ดังนั้น ขยะสร้างศิลป์ ศิลป์สร้างสุข ที่เรียนรู้ในห้องเรียนที่เป็นโลกกว้างได้ด้วยตนเอง ที่ต้องการมาตรฐานขั้นต้น คือ อ่านคล่อง เขียนคล่อง คิดคล่อง

มีภาพมาฝาก

การขำ...เป็นความลุขลึก ๆ นะครับ